ERENLER KAYMAKAMI SALİH KARABULUT’UN 18 MART ÇANAKKALE ZAFERİ VE ŞEHİTLERİ ANMA GÜNÜ NEDENİYLE YAYINLADIĞI MESAJ
Haberler > ERENLER KAYMAKAMI SALİH KARABULUT’UN 18 MART ÇANAKKALE ZAFERİ VE ŞEHİTLERİ ANMA GÜNÜ NEDENİYLE YAYINLADIĞI MESAJ - 15 Mart 2019 Cuma + - Yazdır18 Mart 1915, Çanakkale Zaferi. Şanlı tarihimizdeki kahramanlık destanlarından biri.
Ezineli Yahya Çavuşların, Bigalı Mehmetlerin, Seyit Onbaşıların destanı.
Kurbanlık koyun misali şahadete gönderilen Hasanların.
“Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber. Sana ağuşunu açmış duruyor peygamber.” İltifatına mazhar olan 253.000, evet tam 253.000 gencecik vatan evladının destanı.
Çanakkale … Müslüman Türkün, iman ve azminin belgesi…
Çanakkale… Mağrur ve zalim küfrün, hakkın karşısında hezimeti...
Çanakkale… Maddenin mana önünde ezilip yok olması…
İlk Haçlı Seferleri değildi Çanakkale… Müslüman Türkü tarih sahnesinden silmek için önce Malazgirt’te geldiler. Sonra Kosova’da, Varna’da, Mohaç’ta geldiler. Geldikleri gibi de gittiler. Ama Çanakkale’de Müslüman Türkü en zayıf anında yakalamışlar, hedeflerine ulaşacaklarına her zamankinden çok inanmışlardı.
Kendilerince haklılardı. Zamanın bütün teknolojileriyle donatılmış modern düşman orduları… İngiliz’i, Fransız’ı, Rus’u, Avustralyalısı… Bilmem daha kaç belalısı.. Karşılarında ise nice imkânsızlıklar içerisinde bir Osmanlı vardı. En yeni topun üzerinde üretim yılı 1885 yazmaktaydı… Soba borularına top süsü verilmiş, Siper yapımı için gönderilen kum torbaları, Mehmetçiğin harap elbiselerini tamire ancak yetebilmişti.
Bu savaşın, silahla iman gücünün çarpışmasından başka bir anlamı yoktur. Mehmetçikler, Müslüman Türk’e biçilen kefeni, yırtmak için korkusuzca ölüme yürümüşlerdi.
Anafartalar Komutanı Gazi Kemal bu durumu; “Karşılıklı siperler arası sekiz metre, yani ölüm muhakkak. Birinci siperdekiler, hiçbiri kurtulamayarak kâmilen düşüyor. İkinci siperdekiler onların yerine geçiyor. Fakat ne kadar gıpta edilecek tevekkül ki, öleni görüyor, üç dakikaya adar öleceğini biliyor, hiçbir terettüd bile göstermiyor, sarsılmak yok!.. Okuma bilenler ellerinde Kur’an-ı Kerim okuyor ve cennete gitmeye hazırlanıyorlar. Bilmeyenler kelime-i şahadetlerle ölüme yürüyorlar. Emin olmalısınız ki, Çanakkale’yi kazandıran Türk askerlerindeki bu yüksek ruhtur.” şeklinde özetlemişti.
Peki … Bütün bunlar niçindi? Neyin uğruna bunca candan ve canandan vazgeçilmişti? Cevabı kalan tek oğlunu savaşa gönderen Türk anası vermişti: “Hüseyin’im, yiğit oğlum benim! Dayın Şıpka’da, baban Dömeke’de ağabeylerin Çanakkale’de şehit düştüler. Bak oğlum, son yongam sensin!... Eğer minareler ezansız kalacaksa, camilerin kandilleri sönecekse, sütüm ana haram olsun!... Öl de köye dönme!...” demişti.
İşte; kardeşlerini, kocalarını, evlatlarını ölüme gönderen vefakar analar… Ve onların yürekli erkekleri, kahraman evlatları… Onlar sayesinde Çanakkale geçilememiş, bu büyük destan, o isimsiz kahramanlar sayesinde yazılabilmişti.
Selam olsun, o vefakâr annelere…
Selam olsun, isimlerini bilmediğimiz nice Mehmetlere…
Selam olsun, bir hilal uğruna batan Güneşlere…
Başta Çanakkale şehitlerimiz olmak üzere; vatanları, bayrakları ve bütün kutsalları uğrunda canlarını feda eden, kanlarını döken aziz şehitlerimizi rahmetle anıyoruz. Ruhları şad, mekânları cennet olsun. Yüce Allah hepsinden ebediyen razı olsun diyoruz. 18/03/2019
Salih KARABULUT
Erenler Kaymakamı